بررسی تغییر اندازه سنگ دانه‌ها بر بتن خودتراکم

بررسی تغییر اندازه سنگ دانه‌ها بر بتن خودتراکم موضوع تحقیق حاضر است. بتن خودتراکم برای اولین بار در سال 1988 در دانشگاه توکیو ژاپن مورد توجه قرار گرفت.

دلیل اصلی توجه به این نوع بتن، کاهش آلودگی صوتی، بتن ریزی در سازه‌هایی با آرماتوربندی متراکم و یا قالب‌های پیچیده، کاهش زمان اجرا و یا اجرا در محل بتن خودمتراکم با عدم امکان تراکم خارجی می باشد.

بر اساس راهنمای اروپایی بتن خودمتراکم EFNARC بتنی است که تحت وزن خود بتواند جریان یابد. تمام قالب را پر کند حتی در صورتی که دارای آرماتوربندی پیچیده باشد.

تغییر اندازه سنگ دانه‌ها بر بتن خودتراکم

بررسی تغییر اندازه سنگ دانه‌ها بر بتن خودتراکم با عنوان زیر در پنجمین کنفرانس ملی سالیانه بتن ایران در سال 1392 ارایه شد:

موضوع: بررسی تغییر اندازه سنگ دانه‌ها بر روی خواص رئولوژیکی و مکانیکی بتن خودتراکم سبک ساخته شده با پوکه معدنی

تحقیق علمی حاضر توسط محمد اسمعیل نیا عمران، استادیار و عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه کردستان. احمد فتحی دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران – سازه دانشگاه کردستان انجام شده است.

مقدمه تحقیق

سنگینی سازه‌های ساخته شده با بتن‌های معمولی در هنگام زلزله، مهندسان را بر آن داشته است که به سمت بتن سبک گرایش یابند.

بر مبنای استاندارد 330 ASTM C بتن سبک بتنی است که مقاومت فشاری  آن حداقل 17 مگاپاسکال را دارا بوده. چگالی آن از 1840 کیلوگرم بر مترمکعب تجاوز نکند. البته در بیشتر پژوهش‌های مربوط به بتن سبک خودمتراکم، چگالی بتن نزدیک به 1950 کیلوگرم بر متر مکعب بوده است.

زیرا نیروی موثر برای تراکم بتن، وزن خود بتن می‌باشد. و کاهش چگالی باعث کاهش انرژی لازم برای تراکم و یا جریان یافتن بتن درقالب‌ها خواهد شد. بتن خودتراکم سبک برای اولین بار توسط آقای مولر و همکاران در دانشگاه صنعتی کالرو آلمان در سال 2003 با عنوان بتن سبک خودتراکم معرفی گردید.

بتن خودتراکم سبک نیز همانند بتن خود تراکم معمولی بسیار روان بوده و نیاز به هیچ لرزاننده‌ای ندارد و تحت وزن خود متراکم می شود.

بتن خودتراکم سبک ترکیبی از مزیت‌های بتن سبک و بتن خودمتراکم معمولی را داراست. بتن خودتراکم کارا بتنی است که علاوه بر قابلیت عبور مناسب از روانی و پایداری مناسبی برخوردار باشد. از آنجا که روانی و پایداری دو خصوصیت متناقض هستند، ساخت بتن خودتراکم با روانی مناسب و در عین حال پایدار، نیازمند تدابیر ویژه‌ای در انتخاب مصالح می‌باشد.

سنگ دانه‌ها به دلیل اشغال حجم زیادی از فضای بتن، تاثیر زیادی بر خواص رفتاری بتن تازه دارند. بنابراین شناخت دقیق نحوه تاثیر مشخصات سنگدانه بر خصوصیات رفتاری بتن تازه و سخت شده خودتراکم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

دریافت قیمت پوکه معدنی

 

چکیده تحقیق

بتن به عنوان پرمصرف‌ترین ماده بعد از آب که در اغلب کشورها جزئی لاینفکی از ساخت و ساز محسوب می شود. همه روزه به منظور
استفاده بهینه از این محصول، با ارائه تکنولوژی‌های تازه‌تر و روش‌های جدید، گام‌های موثرتری برداشته می‌شود.

به همین منظور سبک سازی و اجرای درست سازه‌های بتنی که یکی از راهکارهای مقاوم سازی در برابر زلزله می‌باشد در این برهه زمانی مورد توجه قرار گرفته است.

در راستای سبک سازی سازه‌ها، مهندسان با روش‌های گوناگون از جمله استفاده از سنگدانه‌های سبک توانستند بتن سبک تولید کنند. از آن جایی که سنگ دانه‌ها بخش بزرگی از بتن را شامل می‌شوند، در کارایی و مقاومت بتن خودتراکم نقش مهمی دارند. بنابراین شناخت نحوه تاثیر مشخصات سنگدانه بر رفتار بتن خودتراکم سبک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در این تحقیق با تغییر حداکثر اندازه سنگدانه (پوکه معدنی ) مورد استفاده در طرح اختلاط بتن خودمتراکم، خواص رئولوژیکی(جریان اسلامپ، زمان خروج بتن از قیف v و مکانیکی(مقاومت فشاری، مقاومت کششی و چگالی بتن سخت شده) بر روی نمونه های ساخته شده در سن 28 روزه بررسی شده است.

نتایج نشان می‌دهد که افزایش حداکثر اندازه سنگ دانه‌ها باعث کاهش روانی، افزایش احتمال ناپایداری بتن تازه خودتراکم، افزایش می‌شود. نسبت سنگ دانه‌های درشت تر در افزایش مقاومت فشاری و کششی نسبت به سنگدانه های ریزتر زمان خروج بتن از قیف v نقش مهمتری ایفا می‌کنند.

5/5 - (11 امتیاز)

نوشته های مشابه

‫2 نظرها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا